REISVERSLAG  2014.

17 mei  Zaterdag

 Het vertrek is vanaf de parkeerplaats van de EMTE om 6 uur

en we worden uitgezwaaid door "de wegbrengers".

Opkomende zon en flarden mist "liggen"op de weilanden.

Na een half uurtje rijden heet George iedereen van harte welkom.

Rond 7.15 uur gaan we bij 's-Heerenberg de grens over.

Ad wil liever een flink stuk doorrijden nu het nogal rustig is op de weg. Rond 8.30 uur passeren we al de kruising bij Kamen en dan is de kruising Unna ook niet ver meer.

Tegen 9.45 uur pauzeren we bij parkeerplaats Bühleck, in de buurt van Kassel, tussen afrit 66 en 67. Even de benen strekken een half uurtje.

Als we ten zuiden van Kassel zijn, gaat Wim onze "gemoederen" bezig houden met NEDERLAND IN VOGELVLUCHT. Het was nog even nadenken om de provincies te herkennen. Maar het lukte aardig met hier en daar hulp van de voor-achter- of zij-buren. Daarna werden de informatie-mappen aan iedereen uitgedeeld.

Bij Schweinfurt gaan we naar de A70, d.w.z. richting het oosten.

Bij Knetzgau pauzeren we een uur en kunnen rustig lunchen.

Het is rond 14.00 uur als we weer vertrekken.

We gaan gezellig liedjes zingen en krijgen daarvoor de teksten aangereikt.

Inmiddels rijden we door het Fichtelgebergte, een prachtig natuurpark.

Bij Pomezi nad Ohn gaan we de grens over en zijn dan rond 15.30 uur "in Tsjechië".

De kofferruimte van de bus gaat open en we gaan het glas heffen,

omdat we weer op Tjechische bodem staan.

We stappen nog één keer in de bus om dan rond 17.00 uur in Loket, voor het hotel,

uit te stappen en ......met regen!!!!

 

18 mei Zondag

 8.30u ontbijt.

10.00u viering in de parochiekerk van Loket.

Tijdens de viering vroeg de pastor waar we vandaan kwamen:

het valt natuurlijk wel op als er een groep mensen bij elkaar zitten.

Een van ons antwoordde: Uit Holland.

Na de preek zette hij in het latijn het credo in en toen konden we ook mee zingen.

Na de viering gingen we in het hotel koffie drinken,

daarna begonnen we met de wandeling    ..... in de regen.

Gewapend met regenkleding en pocho's vertrekken we in groepjes vanuit het hotel.

Eerst aardig dalen, via trappen, maar op de groene route daarna klimmen tot 537m hoogte

en weer verderop tot 605m. Totale lengte 3 km.

Bij Dvory pauzeren (zonder koffie) en de gele route volgen (4.8km) en weer klimmen.

Nog steeds regen...

Er werd een "taxi" gevraagd voor een 3tal dames; de rest liep richting Staré Sedlo.

Onderweg nog een klimmetje tot 501 m. 

In Sedlo werd de deur voor ons geopend en mochten we binnenkomen als natte katten.

Alle plaatsen werden bezet, maar toch kon er nog een groep bij, die als wandeling hadden gekozen: Loket - Loket - Loket !!!! De eigenaar had plezier in zijn vrolijk, maar drijfnatte gezelschap en begon foto's te maken. Waarschijnlijk kon hij de rest van de zondag, wat inkomsten betreft, zijn cafe wel sluiten!!!!!!!

Verkwikt vertrok de eerste groep om in Sedlo richting Ohre te gaan, via een "beweeglijke" brug over te steken en zo naar Loket, langs de rivier terug te gaan.

15.45u waren we bij het hotel terug.

Terugkijkend op de eerste natte, maar toch leuke dag.

Precies 15 km gewandeld.

 

19 mei  Maandag

We ontbijten al om 8uur en vertrekken naar de bus om 9uur.

Deze staat op de parkeerplaats, die buiten de stad ligt.

Wij rijden richting  Sokolov, aan de noordkant van de E48-49.

De "langzame" groepen (2) stappen uit bij Svatava, bij de gele weg 181.

We gaan op zoek naar de spoorlijn en volgen de rode route om daarna langs de Ohre te komen.

We zien allerlei borden langs de weg zoals: Statek Bernard, Slavie,

Kralovski Porici (een natuurpark dat ligt tussen de gele weg 181 en de snelweg E48-49)

en Dlouha, maar eindelijk zien we iets wat lijkt op een restaurant.

Een paar "heren" zitten op een bankje te praten.

Boven de deur staat "Grünes kolonel".

De heren maakten al gauw plaats voor ons en er werden snel nog meer 3-zits bankjes bij gezet. Nu konden we allemaal zitten.

Er stond een grote houten tafel, maar niet iedereen wilde in de zon zitten.

Een mooie plaats om te lunchen en ....... met koffie.

Verzadigd en verkwikt gingen we weer verder richting de rode route d.w.z. naar de Ohre.

De regenplassen van de vorige dag waren een heel stuk minder. Gelukkig.

Heel wat kilometers later lopen we onder een gigantisch bouwwerk door, de E48.

Op grote hoogte gaat de snelweg over ons heen.

Even later passeren we een groepje "bekende" mensen, die aan pauzeren zijn.

Onze groep gaat verder, om daarna hetzelfde te doen bij de "schommelbrug".

Nu nog 4-5 km en we zijn weer in Loket.

Heerlijk neerstrijken op een terrasje en dit keer met een lekkere coupe ijs.

Het is ongeveer 4 uur en hebben een wandeling gemaakt van 14km.

 

20 mei  Dinsdag.

Op het programma staat "de Bastei brug", die ligt in de Sächsische Schweiz, net over de grens in Duitsland. Op aanraden van Ad, onze chauffeur, wordt dit programma geschrapt. We zitten te lang in de bus. Jammer, maar we vinden al gauw een alternatieve route.

We gaan om 9.15uur vertrekken met de bus naar het meer Michal, dat bij afrit 143 van de E48-49 ligt. Hier stapt de groep die de meeste kilometers wil lopen uit.

Eerst wordt er nog fruit en water uitgedeeld.

Een groep gaat nog een rondje rond het meer maken, de andere groep begint meteen aan de wandeling terug naar Loket.

De bus gaat met de laatste groep naar Hruskova, naar het sportcentrum, om daar uit te stappen. We kunnen er koffie drinken en er is een prachtig ruim terras, dat via een trapje te bereiken is. Sommigen gaan nog even binnen kijken in de winkel. Gelukkig is Ad er nog met de bus en kunnen de spullen, die gekocht worden, in de bus gebracht worden.

Onze wandeling kan nu beginnen, maar kijk, vanaf het terras zien we de "vlugge" groep al de bocht om komen en wij moeten nog beginnen!

We starten snel op de gele route en lopen al gauw door de bossen en met een zonnetje.

Jassen zijn niet meer nodig. Na ongeveer anderhalf-twee kilometer zien we een verwijzing naar een ruïne van een kapelletje sv.Mikulas, dus even een zijweggetje inslaan.

Interessant om te zien. Nu weer terug naar de "hoofdweg". Niet lang daarna zijn we op de kruissing Myslivna Tridomi, nu volgen we de groene route richting Dvory.

We zijn inmiddels langs bergen gegaan van zo'n 640 en 744m hoog. Tot Dvory volgen we ongeveer 4km. Soms bosrijke omgeving, dan weer mooie vergezichten.

Boven de bomen uit zien we meer wolken verschijnen.

De snelle wandelaars passeren ons, terwijl we rusten en in de verte zien we ze afdalen naar Dvory. Een pracht gezicht, wij zaten kennerlijk wat hoger.

Als wij daar zijn, is het eigenlijk één lange afdaling naar Loket.

We zien bekende plekjes van een vorige wandeling.

Bij de schommelbrug wordt nog een slang waargenomen.

Met een beetje regen  arriveren we tegen 14.30 uur in Loket.

Een coupe ijs hebben we wel weer verdiend. Het smaakte heerlijk.

Het was een leuke "alternatieve" route van zo'n 13.5 km.

Het hotel bood ons een Goethe-avond aan, dwz.een gastronomische avond. We gaan vroeger eten en het is een 7-gangen diner. Een dame in 17^de eeuwse kleding vertelt ons de geschiedenis van Goethe, die soms ook in Loket woonde, zelfs in Hotel Billy Kun verbleef met zijn heel jonge vriendin. De naam van de plaats was in de 17^de eeuw Elbogen.

Het diner was heerlijk en werd geserveerd door 2 dames en een heer eveneens in 17^de eeuwse klederdracht, evenals de harpiste en degene die de dwarsfluit bespeelde. Een dansgroepje, bestaande uit 3dames en 1heer, waren ook gekleed in middeleeuwse kleding. Zij verzorgden tot 2 keer toe dansjes. Er werden vier mensen uit onze groep uitgenodigd om ook met hen een dans uit te voeren. Tussendoor werd het eten opgediend. Een geweldige avond,die om vloog. Rond half elf was het diner afgelopen.

 

21 mei  Woensdag.   

Na het ontbijt vertrekken we met de bus richting Chodov. Daar gaan de "langlopers" starten. De anderen rijden verder via de 209 naar Nova Role om daar aan de wandeling te beginnen. De "langlopers" gaan daar "te voet" heen.

Dit keer hadden we wel een beetje pech, want de 209 was afgesloten voor onderhoud.Geen nood,we nemen de 2016 en lopen gewoon achter elkaar netjes links van de weg. Af en toe even stil staan als er een vrachtwagen voorbij komt, maar verder ging het prima.

Vanaf Nova Role lopen we richting Jimlikov, passeren de gele weg van Chodov naar Karlovy Vary en komen door Mirova. Gaan over de spoorlijn bij Na Cechu en verder over een kaarsrechte weg van betonplaten richting de E 48-49. Langs deze weg zagen we mensen bezig bij jonge dennenbomen. Ze plukten  uiteinden van jonge dennenboompjes af en maakten er een soort siroop van. Er ging wel een kilo suiker in.

Op de kaart wordt nog een vliegveld aangegeven. We zagen alleen een bord "verboden terrein". Dan gaan we de "grote weg" E48 onderdoor in de richting Hory, op weg naar een kopje koffie. Niet gevonden, wel een gezellig plekje vlakbij een prachtig, zo te zien vrij nieuw, kinderspeelterrein. Het was er heerlijk toeven met een "lunch".

Ondertussen belt Wim dat hun groep niet ver bij ons vandaan, aan de koffie zit in een restaurant. We besluiten toch om niet terug te lopen maar gaan richting Podhori verder over de 2016. Door het natuurpark Svatossky skaly en dan  afdalen naar de rivier de Ohre. Zo'n 2km voor Loket treffen we nog meer wandelaars en drinken een glaasje fris. Nu nog een paar kilometers en we zijn weer in Loket, of zoals in de tijd van Goethe "in Elbogen." Het is dan rond half vier en na 18km, wandelen, als we weer het stadje binnenkomen.

 

22 mei  Donderdag.

Het ontbijt is wat vroeger, om 7.30 uur. De bus vertrekt om 8.15 uur, want we gaan in Douby de trein van 9.08 uur nemen naar Becov. Het is 25 minuten treinen.

Als er ineens zo'n 52 mensen tegelijk binnen komen kijkt de conductrice wel erg bedenkelijk. We kunnen allemaal wel tegelijk mee. Wim regelt met haar de financiën.

In Becov wilden we een bezoek brengen aan het kasteel, maar helaas was de opening pas om 10 uur. Voor ons te laat in verband met de terugreis met de trein. Geen nood want een kleine wandeling door de plaats en daarna een terrasje pikken is ook niet verkeerd.

Om 11.32uur nemen we de trein terug tot Teplicka.

Daar staat Ad met de bus en kunnen we kiezen: of terug naar Loket wandelen, of met de bus naar Cheb. De wandelaars zwaaien de buspassagiers uit en gaan in groepjes vertrekken.

We lopen door de stad Teplicka naar een bospad richting Leznice.

Vandaar over een (wit) bospad via Kounice naar Mestske, waar we pauzeren,

heerlijk zittend in de graskant en hoog boven ons de spoorlijn loopt.

We volgen nu de gele-groene route. We lopen tussen "puisten" door van zo'n 656 en 640 en later nog eens 736 hoog.

Midden door het hoge gras en op een kaarsrechte weg, waar geen eind aan schijnt te komen en eindigt bij de bosrand. Bij Bosirany vinden we de gele route,

die helemaal door de bossen tot in Loket loopt.

Af en toe is het behoorlijk klimmen en de groepen worden vanzelf steeds kleiner

en méér in aantal.

Toch is het een fantastische route geweest, waarvan we volop genoten hebben,

al was het af en toe behoorlijk klimmen.

Bij binnenkomst in Loket, (een heel andere kant, dan ik zou denken)

treffen we een bewoner, die vanuit duitsland daar was komen wonen.

Het was een interessant gesprek (uiteraard in het duits) en hij had zelf zijn huis gebouwd.

Het trefpunt is natuurlijk weer bij de koffie/ijs in Loket.

Dan klinkt het weerzien van de hele groep, na een wandeltocht van 17.5 km.

Na het diner wordt de zaal klaargemaakt voor de Bonte Avond. In afwijking van andere jaren verschuiven we de avond naar de donderdag. Een welkomstkoor, van Montfoortse en Oudewaterse wandelaars opent de avond. Veel optredens volgen en ieder jaar weer opnieuw blijkt dat er veel talent zit in de groep. Het was een gezellige avond waarin veel werd gelachen.

 

23 Mei  vrijdag.

De stad Karlovy Vary staat op het programma.

In 1350 door Karel IV gesticht.

Met de bus gaan we over de snelweg, om bij een pompstation, vlak voor de stad,

de gidsen, twee dames op te pikken, die ons de mooie plekken van de stad willen laten zien. 

In de stad aangekomen geven ze in vogelvlucht een eerste kennismaking van de geweldige gebouwen en parken. De bus rijdt naar een parkeerplaats aan de rand van de stad en we stappen over op een pendelbus, die ons naar de binnenstad brengt.

We gaan in twee groepen, met de gids een wandeling maken

langs al de bezienswaardigheden.

Er is zoveel moois te zien. Geweldige en mooie bouwwerken.

Na de rondleiding is er nog de mogelijkheid om zelf  wat rond te kijken en te winkelen. Natuurlijk is het gezellig om nog wat te drinken en na te praten.

Sommigen maken van de gelegenheid gebruik om met de kabelbaan te gaan

en anderen vinden het leuk om even binnen te lopen in winkels met Boheems kristal. Natuurlijk kom je tijd te kort bij al dat moois.

Op tijd is iedereen weer bij de pendelbus.

Zo komen we weer gemakkelijk bij de ons zo bekende bus van Pauw.

Ad brengt ons weer snel naar Loket  en de stappenteller wijst aan dat we toch nog 16km hebben gelopen.

ommigen gaan alvast een begin maken met het koffers pakken.

De week vloog om, maar de terugreis staat toch echt al weer voor de deur.

Na het eten krijgen we instructies hoe het op de vertrekdag gaat,

omdat de bus wel voor het hotel mag komen

en alle koffers voor het ontbijt in de gang moeten staan.

Het loopt allemaal op rolletjes, precies volgens plan.

Om 6uur worden we uitgezwaaid door de eigenaren van Hotel Bily Kun.

 

24 mei   Zaterdag.

De wekker loopt  héééél vroeg af. Half 6 ontbijt.

Vóór het ontbijt meteen de koffers mee naar beneden nemen en in de gang zetten.

Ad en Ben gaan de bus na het ontbijt halen en als dan bij aankomst van de bus de koffers direct er in kunnen, gaan we meteen vertrekken. Het is dan goed 6uur.

Een kwartiertje later rijden we al op de E48 richting de grens. Het is wel wat bewolkt en lekker rustig op de weg. Maar bij de afslag naar Marianske Lazne (160-162) wordt het een beetje heiig. Een drie kwartier later zijn we al bij de grens d.w.z. bij Pomezi nad Ohn,

en rijden we duitsland binnen. Op naar Arzberg- Marktredwitz- Trostau door het Fichtelgebergte.Het is bijna 7 uur en het wordt erg stil in de bus!!!!

Via de A9 komen we op E48 of te wel de A70 in de buurt van Bayreuth.

Dan volgen de steden Thurnau-Bamberg.

Na Bamberg rijden we via de 505 naar de A3 en komen daar tussen de afritten 76 en 77 in een file na een verkeersongeluk. We zien twee bergingswagens de weg opkomen en rijden weer een eindje door. Inmiddels is het weer een kwartiertje later. We bewegen nog steeds al is het langzaam. Het is nu stilstaan-optrekken-stilstaan, enz. We gaan naar de rechter baan. De auto's rijden nu ook op de vluchtstrook.Na een kleine 3 kwartier kunnen we weer verder rijden. Het leed is geleden. De auto, die voorbij reed, na enige tijd, zag er niet zo best uit.

We reden nog door tot Würzburg. We pauzeren daar in de omgeving een half uurtje tot 10.30uur. We zijn op de A3 of te wel E43.

In de bus heeft George enkele medelingen. Er wordt een CD gemaakt door Jaap de Wit á

2 euro en de reünie is op 26 september. Inmiddels rijden we op de E42 of te wel de A3 ten zuiden van Offenbach en Frankfurt am Main en het is bijna middag. We komen langs het vliegveld en gaan van de E42 naar de E35 langs Limburg an der Lahn. Op naar de parkeerplaats  Montabaur, bij afrit 40. We hebben 1uur pauze tot 13.45uur.Na de pauze gaat het voorspoedig  over de A3. Bij drieen zijn we ter hoogte van Solingen, ten zuiden van Dusseldorf (afslag19). Na een uur of 3 gaat Wim bekers uitdelen. Dat belooft wat.

Een heerlijk wijntje maakt de  kelen los. Allerlei oude liedjes komen voorbij. Een gezellige boel en zo waren we heel snel bij de grens, n.l. goed 4uur en dat wil zeggen dus ook bijna bij Campanile.

In Zevenaar hadden ze al op ons gerekend, want de tafels waren al gedekt. 

De "hollandse pot" smaakte ons weer prima. George bedankte Ad met een oorkonde en gift en Ad van zijn kant hoopte nog vaak de reis met ons naar Tsjechië te maken.

Hans Bosman nam het woord om het bestuur te bedanken en overhandigt een enveloppe met inhoud aan George. Ook wordt Frans van Bommel bedankt voor de gezellige muziek op het terras achter het hotel. Eigenlijk kwamen we er te laat achter, dat het daar erg gezellig was zo voor het diner.

Rond half zeven vertrekken we uit de Achterhoek richting Oudewater, waar we rond 8uur verwelkomt werden door familie en vrienden. Dat was het einde van een geweldige week wandelen in Tsjechië in 2014.